marcheren (het echte werk!) deel 2

Okee, na al dat oefenen kwam op zaterdag 10 maart de dag van het echte werk.

De kinderen moesten om 7.30 uur op school zijn. Gelukkig mocht ik iets langer slapen want Abou zou me op de weg naar het stadion oppikken om 7.45. Keurig op tijd (zoals ik nog steeds ben) sta ik klaar. Ik bel voor de zekerheid even naar Ida die me vertelt dat ze nu van huis naar school loopt. Hmm, dan zijn ze nooit op tijd hier, denk ik. Dus ik bel Abou ook even op. Die zegt dat ze eraan komen als de kinderen er zijn. Ik besluit nog even te wachten, lang zal het niet duren, denk ik. Na een half uur bel ik Abou nog eens. Hij wil wachten tot alle kinderen er zijn en zegt dat hij me wel al bellen als hij van school vertrekt. Okee, dan wacht ik thuis wel.

Om 9.00 nog steeds geen telefoontje van Abou. Ik besluit te bellen. Abou zegt dat hij nu net onderweg is (hij zou toch bellen????). Ik loop naar het kruispunt en wordt daar keurig door Abou opgepikt. Iets later dan gepland!

We rijden naar het stadion in Bakau waar het een drukte van belang is met allemaal kinderen keurig in uniform. We verzamelen op goed geluk ergens. Ik krijg van Ida een formulier in mijn hand gedrukt en ze zegt dat ze Tina even weg gaat brengen. Tina is Ida's dochter en verkozen om een hotemetoot te vertegenwoordigen. Iedere school kiest een kind als 'junior' VIP.

Dus daar stond ik dan. Geen idee wat er zou of moest gebeuren. Eerst maar even uitvinden wanneer wij het stadion in moeten. Volgens de lijst zijn wij 79. Ik hoor nummer 26 geroepen worden. Geen luidsprekers of zo, gewoon mensen die hard roepen. Wachten dus. Het is inmiddels al aardig warm aan het worden. We voorzien alle kinderen van water.

UIteindelijk mogen we het stadion in. Natuurlijk netjes marcherend (op een kleutermanier dan). Daar staan alle andere scholen ook al in een lange slinger te wachten tot alle begint.

Eerst komt er een fanfare en de scouting binnengemarcheerd. Ze spelen het volkslied en marcheren een rondje over het veld.
Dan komen er 3 auto's binnen, waarvan 1 hummer. HIer zou normaal gesproken de president in moeten zitten. Maar denk maar niet dat hij wel naar deze ceremonie komt. Dus alleen de 'junior' president stapt uit.

Dan gaat het marcheren der scholen beginnen. Het is een hele lange rij en wij zijn bijna achteraan. Gelukkig nog genoeg tijd dus om de kinderen weer een slok water te geven. Het is bloedheet en we staan vol in de zon. Dan marcheren we het stadion rond, langs de VIP's naar het middenveld. Daar wachten we. Inmiddels eten we ook de lunch. Er wordt een lied gezongen en natuurlijk het volkslied. Dan mag iedereen weer naar huis. Rond 13.30 uur ben ik weer thuis.

Conclusie: het is lang wachten in de bloedhete zon. Marcheren met kleuters is niet te doen. Maar het was een unieke ervaring!